Bir kişi yakar ciğerini,
Bin kişi söndüremez ama...
Sen onu düşünürsün, onunla hayal kurarsın...
Sonra sevmeye başlarsın onu deliler gibi ama...
Söylersin ona sevdiğini,
İlk başlarda hoşuna gider tabi kıçı pohpoplanıo ya
Sonra ilk başta hoşuna giden sevgi gösterisi,
Bir ayrılık sebebi oluverir ''Çok sıkıyosun''
En basit bahanedir aslında onu sevmediğini söyleyemediği için bunu söylemek...
Ama sen onu öyle bir seversinki,
O artık ne yapsa da terk edemezsin...
Seni hergün ağlatsada,
Bir nefret gibi çoğalır ona sevgin...
İşte aptallık da budur aslında...
Lan sen hergün kendini alkole vur sigaraya vur,
Arabeske yada rock şarkılara vur...
Neye fayda koçum neye fayda?
O kendi dalgasında yüzerken,
Yüzü güneşin parıltısını bastırabilecek kadar parlaksa,
Ve hala gülebiliyorsa senin bunları yapman neye fayda?
Sevmesini biliceksin oglum!
Herkes gibi olucaksın fazla değer vermiceksin,
Bunu göstermiceksin ona.
Anlatmayacaksın onun için bir mecnun bir ferhat olabilceğini anlatmıcaksın!
Yeri geldiğinde azına da sıçıcaksın.
Her zaman sevgiyle yaklaşmicaksın ilgi göstermiceksin!
Öğren bunları oğlum öğren...
Bırak gönlünün gönlünü etmeyi,
Aklını kullan mantığını kullan,
Gönüle söz kar eder mi?
Ederse de gönül söz dinler mi?...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder