Anladıklarım kadar anlatabilsem kendimi,
Yada anlayabildiğim kadar anlayabilsen beni...
Kimsenin yapamadığını yapabilsen,
Sevsen sarsan beni kollarında,
Kalbin attıkça, kalbim sana çarptıkça...
Aldanmasan neşeli tavırlarıma,
Okuyabilsen gözlerimden çektiklerimi...
Keşke sevebilsen beni,
Belki anlayabilirsin anlatmak istediklerimi...
Sakladığım bir geçmişim yok benim kimseden,
Sana söylediğim her söz yürekten,
Ve herşey daha saf senden...
Ama hiçbirşey saklamadım senden senin bilmen gereken...
Sadece bir dosta ihtiyacım var,
Sana anlatamicagım dertlerim var benim,
Herkezlerden gizlediğim ama anlatmassam kafayı yiyebilceğim...
O yüzden bir dosta bir sırdaşa ihtiyacım var benim...
Senin sevgine olduğum kadar dostada hasretim...
Anlaşılabiliceğim bir dosta...
Bir kıza satılmicak yıllara,
Ve seni emanet edebilceğim,
Yokluğumda seninde güvenebilceğin bir yoldaşa
İhtiyacım var benim...
Hayatımsın herşeyimsin,
Ama sana bakıpta ağlayamam ki ben,
İçip içip yanında sızamam ki...
Tersine olsaydı cinsiyetlerimiz,
Yaslanıp omzuna ağlayabilseydim eğer,
Senden başka kimseye ihtiyaç duymazdım inan bana...
Bu saatten sonra güvenim yok zaten insanlara,
Bir tek sen varsın umrumda...
Bugüne kadar yanlış insanlara güvenmişim,
Adam etmişim güvenmişim...
Bundan sonra yok kimsem hayatta...
Çünkü hayatım sensin bundan sonra...
Güvenemem artık çıkarcı dostlara,
Yalan arkadaşlıklara,
Palavra dostluk rakılarına tövbeliyim bu saatten sonra...
Kimsem yokmuş benim aslında,
Bunca yıl boşa kürek çekmişim,
Evim arabam param ortamlarım olmassa hiçmişim,
Ne dostum varmış ne de kuzenlerim,
Bu saydıklarımı elimde olduğu kadar göstermeseymişim,
İnsanların ne mal olduğunu görebilirmişim...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder