Hiç umudum yok geri döneceğine,
Ama; ahmaklık bu ya işte,
Seviyorum diye bekliyorum her gece...
Biliyorum beni sevmediğini,
Ya da bilmiyorum...
Gözlerin seviyorum dercesine yakarken kalbimi,
Dudaklarından dökülenler siktir git dercesine yakıyor ciğerlerimi...
Gidiyorum diyorsun bana hiç birşey olmamış,
Aramızda sanki hiç birşey yaşanmamış gibi...
Onca sevgimi hibe edip gidiyorsun...
Yokluğunla beni başbaşa bırakıp,
Yanlızlığa dayanılmaz bir acı ekliyorsun...
Suçum neydi benim?
Seviyorum diye mi sevilmiyorum?
Hani diyordun ya ben hiç böyle sevilmedim diye,
Şimdi bu yaptığın reva mı bu sevgime?
Daha önce hiç bu kadar çok sevilmedim alışkın değilim bu kadar ilgiye, ben senin sevgine layık değilim diyerek gitmek mi?
Yoksa kalıp o sevgiye layık olabilmek midir insanlık?
Sevemicektin madem beni,
Kaldıramicaktın sevgimi,
Neden evet dedin bana sana verdiğim gün kalbimi?
Hani çok yaralanmıştın sen de benim gibi?
Hani çok kırılmıştın incinmiştin?
Böyle mi ders aldın sevgisizlikten?
Böyle mi öğrendin seviyorum deyip terk eden piçlerden?
Sevene acı çektirmek midir sevenin hakederi?
Onu düşünür gibi yapıp aslında hiç umursamamak mıdır?
Olmaz güzelim olmaz...
Ne böyle ayrılık,
Ne de böyle sevgi olmaz...
Uğruna canını verebilecek kadar sevene serseri,
Seviyorum diyerek terk edebilene piç,
Sevene aptal,
Sevmeyene zeki kavramları yakıştırılmaz!
Yaptığın hatalar hatalarla kapanmaz...
Ya sevmeyi öğreniceksin gerçekten adam gibi!
Ya da sevilmiyorum diye şikayet etmiceksin!
Ya sevenin değerini biliceksin,
Ya da değer bilmeyeni sevmiceksin...
Sonra çok üzülürsün çok yanarsın...
İş işten geçtikten sonra,
Akıl başa gelse kaç yazar gelmese kaç yazar?
Sen o seveni üzdükten sonra ,
Bir daha sevilip mutlu olabilceğinimi sanıyorsun?
Müslümanım diyorsunuz dindarım diyorsunuzda;
Hangi kitabın emrini uygulayarak seven insanı aşağılayıp üzüyorsunuz?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder