Ben Bir Zamanlar Seni Çok Sevenim...

Bak güzelim;
Ben o bir zamanlar gözlerine bakarken gözlerinden parıltı eksik olmayan kişiyim!
Sen bugüne kadar yaptıklarından pişmanlık duyup başın eğik gezerken;
Ben bir orospuyu bile sevebilmiş olmanın verdiği gururla başı dik yürüyenim!
Biliyorum ki, hayatımı karartıcağını düşündüğün günü iple çekiyorsun,
Ama yanılıyorsun...
O gün geldiğinde sen karşıma geçtiğinde,
Senin ve senin yapmak istediğin emeline yataklık edenlerin hayatı sönerken,
(Ben tarafımdan...)
Ben o günü zafer bayramım ilan ediceğim!

Bak güzelim;
Ben bir zamanlar seni çok sevenim!
Ama şimdi koyarsam seni yürek terazime;
Emin ol ki,
Baskın çıkar nefretim!
Yanlışım nerde çok iyi biliyorum şimdilerde...
'Bir insan 7'sinde neyse 70'indede odur' diye boşuna dememiş atalarımız,
Geç de olsa anladım şimdilerde...
Seni sevmekle yanlış yapmadım ben!
Esas suçum sana;
Edep, üslup, adâp öğretmekte !

Bak güzelim;
Ayrılığımızın üstünden kaç zaman geçti saymadım...
Ama sana şunu söylüyorum o muhteşem gün geldiğinde;
Yüzünün alıcağı ifadeyi gerçekten çok merak ediyorum!
Sanma ki bunları seni tehdit etmek için yazıyorum,
Sadece olucakları bil istiyorum!
Eğer kalkabilirsen onun-bunun kollarından,
Bir ara bunları okumanı istiyorum...
Gerçi hoş ya;
Yazdıklarımı anlayabilcek kapasite yok sende,
Tek becerikliğin orospuluklarının üstünü örtmekte!
Onu da ben iplemem şimdilerde...

Bak artık nefretim!
Bunlar sana son sözlerim...
Özentilik yaptığın insanlara objektif bakmasını öğren önce,
Yoksa yediğin gibi onun-bunun şeyini,
Her zaman yersin dostum dediklerinin kalleşliğini!