Ahh! Ahh Şu Yalancılar...

Ah şu yalanlar...
Dostu dosta düşman eder,
Uğruna; insanı sevdiğinden eder,
Hayatları alt üst eder,
Yalanların çobanı yalancı insanlar...

Ah şu yalanlar...
Ah şu yalancılar...
Sorsan hepsi şerefiyle yaşayan namuslu insanlar,
Tanıdıkça yabancılaşırlar
Çünkü; kendilerini bile yalanlarla anlatırlar,
Yalancı, kişiliksiz insanlar...

Ah şu yalanlar...
Öyle bir inanırsınız ki onlara,
Bazen gerçek doğrular sahte gelir gözünüze,
Gerçek olmayan herşey güzel,
Tüm gerçeklikler kötü olur hayatınızda,
Zamanla anlarsın asıl olanı
İş işten geçmiştir
Gitme vakti gelmiştir...

Ahh! Ahhh şu yalancılar...
Öyle yer ederler ki içinizde,
Aylar geçer, yıllar geçer, zaman geçer...
Kapıyı vurup giden,
Başkasına kapılıp gidenler;
Zamana takılıp gidemezler...
Kalbiniz yangın yeri misali,
Gidenleri cehenneminde yaşatır,
Ama acısını size tatdırır...

Ne zamanın faydası vardır yalanlara,
Ne de elinden tutup götürür yalancıları,
Yakalayamadığınız ya da yetişemediğiniz o zaman...
İnanılmaz kimsenin anlattıklarına,
Herkes çıkarı uğruna savurur yalanları başkasına
Tanıdıkça farkedersin yabancılığını sevdiklerinin,
Öğrendikçe anlarsın; kahpe olduğunu bütün kulların...