Ne kadar yüksekte olursam olayim,
Hiç sana ulaşamadım...
Hiç bir an hayalin gitmedi gözlerimden,
Sanki her an yanımdaymışsın,
Fakat hiç benim olamamışsın gibi...
Yokluğun öyle tuhaf bir acı ki;
Göz pınarlarım bile isyana geçti
Kalbimden sonra şimdi sıra onlarda...
Söz geçiremiyorum artık hiç bir organıma
Olduk olmadık yerlerde akıyor göz yaşlarım
Oturup dinlemiyeceğim şarkılarda sızlıyor sol yanım...
Müptezelinim adeta senin...
Yokluğunda titriyor bedenim,
Üşüyor...
Yalnızlık değil,
Sensizlik yakıyor, canım acıyor...
Özlüyorum seni;
Bir müptezelin yoksunluğunda istediği gibi maddeyi,
Sarılıp koklamak istiyorum seni...
Özlüyorum seni...
Geri dön demiyorum ama,
Bu kadar özletme kendini...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder