9 Mart 2013 Cumartesi

Siktirdin Ve Gittin...


Sensizliğe nasıl dayandığımı merak ediyorsundur, eminim.
''Bugüne kadar çoktan dönerdi, hala neden sesi soluğu çıkmıyor'' diye düşündüğüne de eminim...
Yerini doldurabildiğimden ya da yanlızlığı, sensizliğie sevdiğimden değil;
Gidişinle yokoluşumun verdiği hazzı sevdiğimden...
Bu demek değildir ki seni unuttum...
''Unutmak'' sadece mecazi anlamlı bir kelamdır.
Kullanamazsın onu öyle gerektiği her yerde,
Çünkü soyut bir kavramdır o.
Unutamazsın...
Unutmak istedikçe hatırlarsın..
Fakat; sen giderken öyle bir acı bıraktın ki yerine,
O acının ağırlığında ezildim ben...
Bıraktığın acının altından kalkıcak bütün gücümü sana harcamıştım ben,
-Gitme diye...

Sen gidince işte böyle bittim ben...
Şimdi ne sesimi duyurabiliceğim biri var yanımda,
Ne de acımı dindirebilecek birilerinin omzu...
Aslına bakarsan dostluklarım arkadaşlıklarım oldukça fazla...
Ama seni anlatabileceğim bir kimsem yok yanımda...
Aynı senin gibi yani...
İçimde o kadar sen varken;
Yanımda, hayatımda hiç 'sen' olmaması gibi...
Hiç tanımadığım insanlara bile senden bahseder oldum artık,
Yeni kurduğum arkadaşlıklarıma bile sen sebeb oluyorsun...
Hayatımda olmayaşının değiştirdiği tek şey;
Hayalinle yaşamayı öğrenişim oldu...

Yatağa her girdiğimde yanımdasın mesela,
Gerçek senin aksine,
Hiçbir gece ayrı yatmıyoruz artık...
Ya da sarılmadan uyumuyoruz...
Hiçbir gün güneş senin 'günaydın' sözünü duymadan doğmuyor...
Yada geceler hiç sen 'iyi geceler' demeden iyi olmuyor...
Ama bunları bir ben biliyorum,
Bir de içimdeki 'sen' ler...
Sen bile bilmiyorken,
Başka kimselerin bilmesinin ne faydası var ki?
O yüzden bu sessiz sedasız soluk alışlarım...

Karşılaştığımızda başımı yere eğiyorum...
Sanmaki senden utanıyorum,
Ya da senden çekiniyorum...
Ben göz göze gelirsek bendeki hayalini kaybetmekten korkuyorum...
Ya da gözlerinde 'özledim' kelimesinin manasını görebilmekten...
Çünkü bunu görürsem dayanamam biliyorum,
'Ben de' derim 'ben de özledim'...
Ve dayanamaz sarılırım oracıkta sana...
Hasret kaldığım kokuna,
Doyamadığım tenine,
Ve; hiç bu kadar uzak kalmadığım ellerine,
Dokunurum diye korkarım...

Sen alışmışsın sanki bensizliğe,
Rahatını da bozayım istemiyorum aslında,
Senden görüceğim tepkiden falan değil ama;
Senin mutsuzluğunu görebilmekten korkuyorum...
Ne kadar yalan da olsa verdiğin sözler,
Yarım kalmış ta olsalar,
Sen yine mutlu ol istiyorum...
Sen mutlu ol ben mutsuz olayım...
Ne de olsa herkes mutlu olursa,
Mutsuzluk yalnız kalırdı...
Ben melankolik adamım,
Mutluluğa göre değilim demekki...

Ne olursa olsun seninle olsun istemiştim
Mutlu da olsak mutsuz da olsak,
Birlikte olalım ayrılmayalım demiştim...
Sen sevgini farkedemedin,
Ya da çok sevildiğini farkettin,
O yüzden siktirdin ve gittin...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder