Seni Nasıl Özledim Bir Bilsen...

Seni ne çok özledim bir bilsen...
Her gece mutlu anlarımızı ölümsüzleştiren karelere bakıp bakıp ağladım,
Gözyaşlarım yerine yüreğimden sızan kan'lar damladı yanaklarıma,
İçinde sensizliğin verdiği yorgunluk,
Yokluğunun verdiği acı
Ve sana olan hasretim vardı damlayan her pıhtılaşmış kanımda...

Damarlarımda gezerken sen,
Yaşayabilmem için o kadar gerekli olan sen;
Yoktun yanımda...
Belki de ben ağlarken senin için, bizim için...
Sen komedi sahnelerinin vazgeçilmez seyircisiydin...

Seni ne çok özledim bir bilsen...
Bir görebilsen senin için nelerden vazgeçebilceğimi...
Bir anlasan seni ne kadar mutlu edebileceğimi...
Çıkıp gelsen şimdi yanıma,
Bir kere gülsen yüreğimin derinlerine,
İlmek ilmek işlesen sıcaklığını yüreğime...
Bende özledim seviyorum desen...
Herşeye sil baştan yapabilsen...

Ahhhhh güzelim ahhh...
Sonradan kurucağın keşke'li cümlelerini şimdiden görebilsen,
Hasret yerine hayatımıza mutluluğun girmesine izin versen,
Senin için toprakla sevişmeye hazır olduğumu bile bile yakmasan canımı...
Ya da verebilsem yüreğimi eline de;
O anlatsa sana seni nasıl sevdiğimi...
Baksana şiirlerimin her mısrasında bile sen varsın...
Bende bu kadar sen varken,
Sen nasıl uzağımda kalırsın?
Bırak gurur yapmayı,
Özledim diyorum, seni seviyorum...
Sana ihtiyacım var diyorum,
N'olur bir kere de beni anlasan...
Bir gece de resimlerin yerine yüzüne baktırsan,
Bu defa özlediğimden değil de;
Dizlerine uzanıp mutluluktan ağlasam...
Seni burda anlatamadığım kadar çok özledim desem,
Sever misin beni yeniden?
Parmağına takıcağım yüzüğü,
Sadece kefenimin üstüne koymak için çıkartıcağına söz verebilir misin?
Benimle yaşayamasan da benimle ölebilir misin?
Seni ne çok özledim...
Bağırsam burdan yüreğine duyurabilir misin sesimi?...
Hadi gel desem,
Çıkıp gelir misin sevdiğim? Gelebilir misin?...