2 Ocak 2013 Çarşamba

Kendine İyi Bak Sevgili...

Hani gökyüzü maviydi?,
Toprak sarı,
Ağaçlar yeşildi?…
Hani güneş hiç batmazdı,
Ay geceleri aydınlatırdı…
Peki neden karanlık şimdi tüm sokaklar?

Hani hiç bir masal da mutsuz son olmazdı?
Hani çiçekler yağmurlara aşıktı?
Peki ya durmaksızın yağan yağmur da solmaları neden?
Hani yıldızlar gökyüzüne aşıktı?
Neden kayıyorlar o zaman?
Hani her kayan yıldız dualarının kabul olması demekti?
Milyonlarca yıldız kaydı da;
Neden dualarım kabul olmadı?
Hala neden yoksun yanımda?…

Hani hiç bir acıya yer yoktu hayatımızda?
Gözlerimize başka göz,
Ellerimize başka el değmicekti?
Hani dudaklarımız başka dudakların tadına bakmicaktı artık?…
Hani tenimize başka koku sinmicekti?…

Nerde kaldı verilen sözler?,
Edilen yeminler?
Aşk diye yanarken sen,
Sevgisizlikten deliren sen hani?
Nerdesin şimdi?…
İstemediğin kadar aşk vermedim mi?,
Aklının alamicağı kadar sevmedim mi seni?…
Tüm yaptıklarım az mı geldi sevgili?…

Gözlerin kaldırabilicekmi şimdi;
Beyaz kefenin koynunda gördüğün zaman beni?
Hiç mi sevmedin be sevgili?
Sevdim diyemedinde,
Cesur olup sevemedim diyeydin bari…
Yüreğin kadar temiz olmayı beceremedin,
Bari gözlerin kadar cesur olmayı bileydin…

Özlemessinde şimdi sen beni,
Ama olurda bir gün ararsan beni,
Bak veriyorum adresimi;
Herkezin gideceği, kimsenin önceden göremedeği semt,
Kara toprak mahallesi,
Beyaz mermerli tek katlı müstakil bina…
Bana bakamadın kendine bari iyi bak sevgili…

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder